We waren niet zenuwachtig toen we ons realiseerden dat we echt bestuur gingen doen. De zenuwen begonnen vlak voor de wissel toe te slaan, maar niets topt het niveau van de stress die een half uur voor de ALV heerste. Rond dit tijdstip stonden we ons samen met het 47^e in onze pakken te hijsen, deden we een poging onze natgeregende haren te temmen en was er bijna sprake van oorlog tussen ons en onze stropdassen. 

Na afloop kunnen we toch zeggen dat we het hebben gehaald! En na welgeteld vijf dagen zeilcommissaris te mogen zijn kan ik vertellen dat al die stress voor niets is geweest. We zijn druk bezig te settelen en alles op te pakken, maar de stress waarvan we eerst dachten dat die zou overheersen is gelukkig uit gebleven.

Gelijk de dag na de wissel stond er een constitutieborrel op de planning bij zustervereniging U.S. Histos. Aangezien het de avond ervoor nogal laat geworden was, waren we, om het zacht te zeggen, op ons best in de trein. De pakken optimel en repen chocolade werden gekocht zodat we aan onze reis richting de randstad konden beginnen. Voor Histos was een zeer mooi tafeltje aangeschaft die, zoals het bij Euros hoort, al twee keer uit elkaar was gehaald en een keer in elkaar gezet, voordat we de bestemming hadden bereikt. Er werd het 52^e bestuur der U.S. Histos dan ook een mooi bouwpakket aangeboden dat enthousiast in elkaar werd gezet, wat de teamspirit binnen het bestuur ten goede kwam.

In het begin was het wat onwennig, na net gewisseld te zijn in een keer in het bestuurswereldje te duiken en je van je beste kant te moeten laten zien ten behoeve van D.Z.Euros. Naarmate we enigszins gewend waren kwam de borrel echter goed op gang en hebben we een mooie start kunnen maken aan het opbouwen van mooie banden met onze zusterverenigingen. In het kader van nieuwe besturen leren kennen hadden we een date met het bestuur van Orionis gemaakt om samen te gaan eten. (Rond zeven uur en veel bier verder, waren we hier toch wel aan toe). Eenmaal buitengekomen was Orionis echter nergens meer te bekennen, schijnbaar had de plaspauze van onze voorzitter en materiaalcommissaris te lang geduurd..
Aangezien Orionis op de hoogte was van de locatie van een snackbar, begonnen we aan ons avontuur op zoek naar eten in Utrecht. Na niet al te lang gelopen te hebben kwamen we een pizzaria tegen, die ons van een welverdiende pizza kon voorzien. Het plan om de pizza bij Histos op te eten was al snel vergeten zodra we de pizza in onze handen hadden en deze werd al lopend en in een recordtempo naar binnen gewerkt.

Al met al hebben we in onze eerste week al een hoop verschillende dingen leren kennen. Van de vele mailtjes die opeens je mailbox binnenkomen naar onze eerste constitutieborrel. Ik kan voor iedereen spreken als ik zeg dat we het enorm naar ons zin hebben en ons uiterste best gaan doen om er samen met jullie een mooi jaar van te maken! Wij hebben er in ieder geval zin in en hopen iedereen terug te zien op de borrel van aanstaande woensdag!

Liefs namens het 48^e bestuur van onze mooie vereniging,

Serena Dorrestijn
Zeilcommissaris