Wat nog nimmer is vertoond, gebeurde afgelopen week op de campus. Het vlaggenschip van de roeivereniging Euros, de Ebenhäezer lag zo maar afgemeerd voor de Bastille. Kaum zu fassen! Het huzarenstukje kostte een vijftigtal studenten en oud-studenten menig zweetdruppel.

Zeilvereniging Euros zet zichzelf met Ebenhäezer in de schijnwerpers

'Iedereen verklaarde ons voor gek'

'Een makkie' noemt transporteur Tonny de mammoetklus. Het transport van de Ebenhäezer, het vlaggeschip van zeilvereniging Euros, vanuit de haven van Hengelo naar de campus. Vorige week woensdagavond. 'Ik transporteer ook booreilanden van elfhonderd ton. Daar is een boot van vijftig ton niks bij. Toch was dit wel bijzonder, want ik heb nog nooit zoveel bekijks gehad.' Maar voor de organiserende studenten was de klus absoluut geen peulen-

schil. Heel wat regelwerk ging eraan vooraf. 'Iedereen verklaarde ons in eerste instantie voor gek', aldus Job Heimerikx, zesdejaars TBK-student een cordinator van het project.

Jaap Puiers, Arwin Nimis en Job Heimerikx wilde de campus tijdens de eerstejaars introductie eens op een originele manier opvrolijken. Ook al verklaarden velen hen voor gek, zij zetten hun plan door. 'In eerste instantie leek het schip te hoog voor de spoorlijn. De bovenleiding tijdelijk weghalen was geen oplossing. Dat zou in de tienduizenden guldens lopen en dat geld hadden we simpelweg niet, vertelt Heimerikx. Het vak Projectorganisatie van CT&M bracht hem op andere gedachten. Zijn complexe berekeningen bleken niet volledig juist. 'Na het college ben ik thuis meteen aan de slag gegaan. Ik kwam er al snel achter dat ik fout zat met mijn eerdere calculaties. Met een lagere legger zou de boot wel onder de leidingen van de spoorlijn door kunnen.' Met zijn nieuwe bevindingen klopte de enthousiaste TBK-student aan bij een paar docenten logistiek. Zij vroegen zich af waarom Heimerikx er geen technische opdracht van maakte. Dat was immers de kans voor Heimerikx om logistieke problemen onder de knie te krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Afgelopen december ging de student aan de slag. De benodigde experts zocht Heimerikx binnen de zeilvereniging Euros. EL-, TN- en WB-studenten verzorgden de technische kant, terwijl TCW-studenten zich op de marketing stortten. Het resultaat was afgelopen week op het grasveld voor de Vrijhof te bewonderen. Aan de vlaggen van de diverse bedrijven te zien, hadden de marketeers duidelijk niet stil gezeten. Niet alleen het bedrijfsleven trok de portemonnee, ook de UT, die dit als een goede reclamestunt voor de universiteit zag, tastte flink in de buidel. De operatie kostte een mille of tien.

Maar liefst vijftig mensen hielden zich de afgelopen maanden met het project bezig. Niet alles liep volgens het boekje. Het contact met de politie en de gemeente haperde nog wel eens. De Ebenhäezer was tien ton zwaarderdan wat officieel de openbare weg op mag. Allerlei vergunningen waren nodig om het gevaarte legaal naar de campus te krijgen. Twee uur voor het vertrek van de Ebenhäuzer vanuit de Hengelose haven zaten nog niet alle vergunningen in de pocket van de organisator Heimerikx.

Via de (Hengelose) Kuipersdijk en de Hengelosestraat reed transporteur Tonny de Ebenhäuzer achteruit de campus op. De rotonde voor de hoofdportiersloge moest hier wel volledig voor gekortwiekt worden. De technische dienst IMC, gespecialiseerd in het onmogelijke, draaide er zijn hand niet voor om en legde de volledige rotonde plat, letterlijk. 'De borden zaten vorige week met een puntlasje vast, zodat we ze met een klein duwtje omver konden krijgen als de boot er wéér door moest,' vertelt een werknemer. De Ebenhäezer is al weer teruggezet in het water. Vervoerde het grote zeilschip ooit turf vanuit Hoogeveen, het schip vermaakt nu al dertig jaar lang studenten. Een groep van twintig Euros-leden houdt de trots van de vereniging sinds jaar en dag in de vaart. Verven, lassen en timmeren. Alles doen ze zelf. Heimerikx: 'Elk jaar komen er zo'n zes nieuwe studenten bij de groep, maar vallen er ook weer zes af. Daarnaast zijn een aantal leden motorschipper. Als je twee jaar lang fanatiek meezeilt, mag je motorschipper worden. We verhuren onze trots niet. Alleen vrienden varen mee. We zijn dus niet commercieel. Dat mogen we ook niet, want daarvoor moet de boot aan allerlei eisen voldoen.' Het schip trekt behoorlijk wat bekijks. Niet alleen hier op de campus, maar ook op het water. 'Half Twente kwam erop af. Hartstikke leuk. De nieuwe eerstejaars vinden het vrij gewoon dat zo'n groot schip op de UT staat. Ze denken dat we dat elk jaar doen,' lacht Heimerikx.

NB: foto moet nog op Euros server

Bron: http://www.utnieuws.utwente.nl/new/?artikel_id=57603